Yolanda Castaño
“Aquí o que nos falla é que
non nos sabemos vender”, queixábase seguido o teu
patio de veciños;
pero cando chegou para o quinto dereita
aquel tipo que si o sabía facer ben,
axiña toda a comunidade comezou a tirarlle pedras dende o
balconciño.
Disco do encollemento. Galiñas da apropiación.
Se todo imaxinario cicatriza, onde están daquela os
órganos do noso esquezo?
Para levantar fixeron falta multitudes,
para botar por terra: un fato, non máis.
*
QUE É DOR
A DOR QUE DE VERAS SENTE
Teño cara de gustarme
as cousas que non me gustan.
Os labios de toda a xente
falan sen despegarse.
Isto tamén é así.
As paredes dunha gruta na que alguén, hai dez mil anos,
desdoura o natural da pedra.
Moedas, corrente alterna,
unha rapaza nada cos xenes da beleza,
toda picada de complexos.
Coma un orgasmo de Hedy Lamarr, os ollos de Nikola Tesla.
Un país onde non ser,
onde só cómpre
parecelo.
Luvas desenfundadas, sal, a máis prestixiosa
de todas as escolas de dobraxe.
O capital é o pesadelo
de quedarmos atoados na nosa capacidade simbólica.
A máis favorecedora de todas:
maquillaxe tanatoestética.
Anos de traballo voltos un pedazo de granito ecuestre.
Unha industria da miseria, as leiras do volframio.
Coma un corpo ardente que sabe, e
disimula.
Pestanas postizas de marca barata, unha imaxe
idéntica a si mesma.
Coma poesía política que se confunde
cunha autofoto fronte o espello do baño.
A metonimia do mal,
normativo dislocado.
Escenificación, menú, a escaleira de incendios do discurso.
Algo ao que lle medran raíces aéreas
e devece por volver á terra en canto hai tempo que saíu á luz;
coma os ollos das patacas.
A ollada do poema é tamén así,
filas de formigas obreiras
esmagadas para permanecer,
restos de acenos
que parecen
outra cousa.
[ + bar ]
Cidade Livre (fragmento)
João Almino
Minha insônia de hoje é o prolongamento daquelas horas quando, na escuridão da noite, eu ouvia barulhos de bêbados pela rua, os latidos de meu cachorro... Leer más »
Ada Limón
traducción de Belén Agustina Sánchez
El Problema con Viajar
Cada vez que estoy en un aeropuerto, pienso que debería drásticamente cambiar mi vida: Matar las cosas de niños, empezar a portarme según... Leer más »
Paula Bohince
traducción de Fernanda Trías
LIRIOS Y SALTAMONTES
Cliente en una casa de cortesanas, cuadro de lo masculino y femenino. Los lirios se recuestan, lánguidos, rosa oscuro el centro y más claras las... Leer más »
Joshua Edwards
traducción de Lucas Mertehikian
CATAI
Equivocado y obsequioso de vacaciones, alterado por un nuevo entorno, extraño el sentimiento vivo de pertenencia y las formas familiares de mi tierra- su virginidad y esquizofrenia, varias... Leer más »