Yolanda Castaño
“Aquí o que nos falla é que
non nos sabemos vender”, queixábase seguido o teu
patio de veciños;
pero cando chegou para o quinto dereita
aquel tipo que si o sabía facer ben,
axiña toda a comunidade comezou a tirarlle pedras dende o
balconciño.
Disco do encollemento. Galiñas da apropiación.
Se todo imaxinario cicatriza, onde están daquela os
órganos do noso esquezo?
Para levantar fixeron falta multitudes,
para botar por terra: un fato, non máis.
*
QUE É DOR
A DOR QUE DE VERAS SENTE
Teño cara de gustarme
as cousas que non me gustan.
Os labios de toda a xente
falan sen despegarse.
Isto tamén é así.
As paredes dunha gruta na que alguén, hai dez mil anos,
desdoura o natural da pedra.
Moedas, corrente alterna,
unha rapaza nada cos xenes da beleza,
toda picada de complexos.
Coma un orgasmo de Hedy Lamarr, os ollos de Nikola Tesla.
Un país onde non ser,
onde só cómpre
parecelo.
Luvas desenfundadas, sal, a máis prestixiosa
de todas as escolas de dobraxe.
O capital é o pesadelo
de quedarmos atoados na nosa capacidade simbólica.
A máis favorecedora de todas:
maquillaxe tanatoestética.
Anos de traballo voltos un pedazo de granito ecuestre.
Unha industria da miseria, as leiras do volframio.
Coma un corpo ardente que sabe, e
disimula.
Pestanas postizas de marca barata, unha imaxe
idéntica a si mesma.
Coma poesía política que se confunde
cunha autofoto fronte o espello do baño.
A metonimia do mal,
normativo dislocado.
Escenificación, menú, a escaleira de incendios do discurso.
Algo ao que lle medran raíces aéreas
e devece por volver á terra en canto hai tempo que saíu á luz;
coma os ollos das patacas.
A ollada do poema é tamén así,
filas de formigas obreiras
esmagadas para permanecer,
restos de acenos
que parecen
outra cousa.
[ + bar ]
La tortuga y el zorro
Debora Kuan traducción de Fernando Montes Vera
Era perfecto en todo y por todo, no veré otro semejante. -Shakespeare, Hamlet
Mi primer encuentro con la casa de... Leer más »
El hechizo inverso
David Leavitt traducción de Carlos Freytes
El día en que París fue declarada Ciudad Abierta, fui a despedirme del Barón. El era uno de mis más viejos... Leer más »
错误
郑愁予
我打江南走过 那等在季节里的容颜如莲花的开落 东风不来,三月的柳絮不飞 你的心如小小的寂寞的城 恰若青石的街道向晚 跫音不响,三月的窗扉紧掩 我达达的马蹄是美丽的错误 我不是归人,是个过客
Leer más »Mar del Plata
Rosario Bléfari
En la plaza nos quedamos mirando al hombre que hace un cenicero en un minuto. El olor de la madera apenas quemada. El sonido del tallado:... Leer más »